Dit werk is gebaseerd op een venster in het Isala in Zwolle wat ik kon zien uit mijn bed tijdens mijn verblijf daar. Het was een venster waar ik doorheen kon kijken door een soort gang met pilaren en daarachter weer een venster. Daarna de blauwe lucht en verkeer van personeel en patiënten die dat beeld doorkruisten. Niks in die architectuur is recht dus in die vensters ook niet het was een wat abstracte aanblik. Dat bracht mij op het idee van al die schuinen lijnen. Alles moet altijd strak en recht zijn, een schilderij hoort recht te hangen in mijn beleving ( ook in die van Aafke). Maar het is mooi om binnen die rechthoek los te gaan met van die schuine lijnen. Waardoor heel andere voor mijn nieuwe composities ontstaan. Waar zo’n ziekenhuis ook al niet goed voor kan zijn.