Originele datum van werk: 12 oktober 2020

Het is al weer jaren geleden dat we op vakantie in Noorwegen over de Hardangervidda reden, een hoogvlakte met sneeuw en ijs, bergen en een ijsblauwe lucht, en heel onherbergzaam. Een mooi landschap wat me nu jaren later inspireerde tot dit werk. Ik hou van Mondriaan en de onder meer Bart van der Lek, de schijnbare simpelheid en abstraheren van de werkelijkheid spreekt mij wel aan. Ik heb een poging gewaagd om dit overweldigende landschap met minimale middelen vorm te geven.

Ik heb op dik acrylpapier de vormen getekend, die ik daarna heb uitgesneden, strak en zonder overbodige details. Een werkwijze waarmee ik nu en hele serie werken aan het maken ben. De losse stukken kleur ik met acryl en de verfroller. Een toch wel subtiel werkje om de kleuren goed op elkaar af te stemmen. Voordeel is dat je makkelijk de toon wat kan wijzigen als dat nodig is, de lagen geven een soort transparant effect. Als ik tevreden ben lijm ik de afzonderlijke stukken op wit papier en lak het af met parketlak. Het is steeds een verassing als het af is, omdat uiteindelijke resultaat zich niet helemaal laat voorspellen.